Poeta Li Bai

Znany jako „Nieśmiertelny poeta” Li Bai (701-762) jest często uważany za najznakomitszego chińskiego poetę wszech czasów. Był uosobieniem klasycznej poezji dynastii Tang (tang shi). Li Bai miał duszę podróżnika i w trakcie przemierzania Chin wzdłuż i wszerz nawiązywał przyjaźnie z taoistami, literatami i wysokimi urzędnikami, których wielkim uznaniem się cieszył.

Li Bai (zapisywane również Li Bo, Li Po) był płodnym pisarzem i uczniem taoizmu. Znany jest jednak również z tego, że natchnienia do pisania wierszy doznawał po wypiciu alkoholu. Współczesny chiński poeta Du Fu napisał o Li Baiu wiersz Pieśń o Ośmiu Pijących Bóstwach:

Li Bai prowokuje innych do picia, tworzy
one sto wersów,

Sypia w barach Chang-an,

Nawet gdy cesarz wzywa go na statek, 
nie czuje się zobowiązany,

Nazywając siebie wielkim nieśmiertelnym od wina.

W niektórych przypadkach jednak pijaństwo Li Baia obracało się przeciwko niemu. Za panowania cesarza Xuanzong Tanga Li Bai miał zaszczyt służyć jako dworski uczony. Pewnego dnia po nadmiernym spożyciu alkoholu bardzo uraził jednego z ulubionych cesarskich eunuchów. Eunuch wkrótce znalazł okazję do oczernienia Li Baia w obecności władcy, co spowodowało usunięcie poety z pałacu.

Kilka lat później przyjacielowi Li Baia powierzono znaczące stanowisko na cesarskim dworze, dzięki czemu zdołał wyjednać poecie zaproszenie do pracy w pałacu. Także i tym razem pomyślność opuściła Li Baia – gdy znajomy zbuntował się przeciwko władcy, ze stolicy wydalono wszystkich, którzy z nim pracowali, łącznie z Li Baiem.

Na szczęście przed wygnaniem uratował poetę inny jego przyjaciel służący cesarzowi. Li Bai napisał wówczas jedne z najbardziej znanych wersów chińskiej poezji:

Białe Miasto Królewskie opuściłem w porannym
blasku chmur,

Podróż tysiąca mil do Jiang Ling 
ukończona w ciągu jednego dnia,

Na obu brzegach paplanina gibonów brzmi
bez przerwy,

Gdy moja lekka łódź zostawia za sobą tysiące turni.

Według zapisów historycznych Li Bai zakończył podróż swojego życia w mieście Xuan, umierając z powodu „nadmiernego picia”. Pozostawił po sobie 20 tomów pism i około 900 wierszy. Popularność wierszy Li Baia jest nadal znacząca pośród dzisiejszej chińskiej poezji, a pod jego dziełami widnieje wiele pseudonimów: „Nieśmiertelny od Wina”, „Poeta Niedościgniony”, „Nieśmiertelny Wygnany z Nieba” i „Poeta Błędny Rycerz”.