Znakiem rozpoznawczym programu Shen Yun jest chiński taniec klasyczny. Jednak oprócz niego co sezon w repertuarze mamy również utwory prezentujące chińskie style tańca etnicznego i ludowego. Emanują one energią, mają wpadające w ucho rytmy i piękną choreografię: wielobarwne kostiumy i zabawne rekwizyty. Ale czy wiecie co odróżnia te formy tańca od chińskiego tańca klasycznego?

Taniec etniczny

Oficjalnie uznaje się, że Chiny zamieszkuje 56 grup etnicznych, w tym mongolska, tybetańska, mandżurska, Yi, Hmong i Dai. Niektóre z nich można dzielić jeszcze dalej, np. Yi ma podgrupy, które mówią w sześciu wzajemnie niezrozumiałych dla siebie językach.

Od stepów północy po strefę podzwrotnikową na południu, od nadmorskich regionów na wschodzie po pustynie na zachodzie, różne grupy etniczne prowadzą bardzo odmienne style życia. Dziedzictwo wielu z nich liczy tysiące lat, wliczając w to tradycje artystyczne, tj. taniec.

Tańce etniczne są zakorzenione w życiu codziennym, uroczystościach ludowych i rytuałach religijnych. Ich ruchy ucieleśniają estetykę i wartości cenione przez daną grupę etniczną.

Weźmy na przykład mongolski taniec etniczny. Ten styl przedstawia życie koczowniczych pasterzy, których ojczyzną są otwarte stepy. Ich ruchy taneczne często naśladują jazdę konną, polowanie, majestatyczne szybowanie orłów, a nawet dojenie zwierząt hodowlanych. Elementy zastawy stołowej – pałeczki, kubki i miski – są u nich popularnymi rekwizytami, ponieważ podczas tradycyjnych uroczystości Mongołowie chwytają za sztućce i tańczą do woli, często na znak gościnności. Taniec mongolski charakteryzuje wigor i duma, jego ruchy są śmiałe i nieskrępowane.

Taniec ludowy

Chińskie tańce ludowe wywodzą się ze wspólnych tradycji największej chińskiej grupy etnicznej Han. Różne style tańca ludowego związane są z tradycjami z różnych regionów zamieszkiwanych przez Han.

W przeszłości tańce ludowe były często wykonywane podczas dożynek. Wiele elementów tanecznych pochodzi z rolnictwa i życia na wsi, tj. „zakasanie rękawów” (wan xiu), „królik w norze” (tu er xuan wo), „kopanie ziemi” (wa bu) i „rozrzucanie nasion” (die zi er). Typowe rekwizyty to chusteczki, wstążki, wachlarze i każdego rozmiaru bębny.

Tańce etniczne i ludowe nie zostały stworzone z myślą o profesjonalnych przedstawieniach teatralnych. To nieusystematyzowane, chociaż zakorzenione w tradycji, style przekazywane z pokolenia na pokolenie. Przedstawienia Shen Yun pozwalają widzom doświadczyć tej różnorodności i bogactwa kulturowego.

Chiński taniec klasyczny

Chiński taniec klasyczny jest jedną z najbardziej wszechstronnych i ekspresyjnych form tanecznych na świecie. Wykracza poza różnice regionalne, a nawet etniczne. Wymaga systematycznego szkolenia z podstaw tańca i ma szeroką gamę trudnych technik ruchów.

Chiński taniec klasyczny był udoskonalany i wzbogacany przez tysiące lat. Na początku wykonywano go na dworze cesarskim, a następnie rozpowszechnił się wśród ludu. We wczesnych stadiach rozwoju chiński taniec klasyczny był pod silnym wpływem chińskich sztuk walki i opery. Terminologia wielu póz i technik ruchów ujawnia ich wojskowe pochodzenie, na przykład „ręka miecz” (jian zhi), „postawa łuku i strzały” (gong jian bu), „postawa kawalerii” (ma bu) i „koło wiatru i ognia” (feng huo lun).

Wymagania stawiane profesjonalnym wykonawcom są rygorystyczne, m.in. bardzo duża elastyczność, siła oraz opanowanie piruetów, salt i skoków.

Co więcej w wielu tańcach etnicznych i ludowych tancerze muszą wykształcić zaawansowane umiejętności posługiwania się określonymi rekwizytami, na przykład kręcenie i falowanie chustami w jednym z tańców ludowych lub balansowanie stosem misek ułożonych na głowie w tańcu mongolskim. A nawet osiągnąć stylistyczne mistrzostwo, tj. „trzy krzywe” wykorzystywane w pozach etnicznego tańca Dai.

Pełna gama

Tańce etniczne i ludowe mają zazwyczaj radosny i odświętny charakter. Są zabawne i optymistyczne. Dla porównania, chiński taniec klasyczny ma szersze spektrum, można nim wyrazić szereg emocji, zagrać konkretne postacie i opowiedzieć skomplikowane historie. Przedstawiając legendy z różnych dynastii przy użyciu chińskiego tańca klasycznego, można także przekazać zawartą w nich głęboką moralność i wewnętrzne znaczenia; tym samym ożywić niesamowitą głębię pięciu tysięcy lat cywilizacji.

Łącząc w spektaklu tańce etniczne i ludowe oraz formę chińskiego tańca klasycznego w utwory taneczne, można pokazać szerokie spektrum tradycyjnej chińskiej kultury.

Aby dowiedzieć się więcej o różnych chińskich tradycjach ludowych i etnicznych, zapoznaj się z poniższymi linkami.