Te dwa identyczne dzwonki mają wiele imion – pengling lub pengzhong (dzwonki do uderzania), podwójne misy kurantowe, dzwonki talerze. Tak naprawdę są parą małych dzwonków o kształcie filiżanek, wykonywanych z miedzi lub mosiądzu i połączonych sznurkiem. Gdy uderzy się nimi o siebie, ręczne dzwonki, choć nie mają określonej tonacji, wydają czysty, pięknie rozbrzmiewający dźwięk.
Na Zachodzie dzwonki ręczne są często związane z buddyjską medytacją. W Chinach instrument ten był używany już za czasów dynastii Północnej Wei (386-534), kiedy to został uwieczniony na buddyjskich malowidłach ściennych i rzeźbach w słynnych jaskiniach Dunhuang. Dzwonki ręczne są często używane w chińskich piosenkach ludowych i tańcach, w tradycyjnej chińskiej operze i przez chińskie zespoły muzyczne.
