Gdy księżyc świeci najjaśniej: Shen Yun świętuje Środek Jesieni

Raz w roku, w środku jesieni, cała nasza społeczność Shen Yun całkowicie przerywa próby i oddaje się całodziennej zabawie i jedzeniu. Dołączamy do prawie dwóch miliardów ludzi w Azji Wschodniej i na całym świecie, obchodzących tradycyjne święto, które istnieje od wielu stuleci: Święto Środka Jesieni – Festiwal Księżyca.

Zgodnie z chińską tradycją, księżyc jest najokrąglejszy i najjaśniejszy w środku jesieni - dokładnie piętnastego dnia ósmego miesiąca chińskiego kalendarza księżycowo-słonecznego. W tym roku „księżyc żniw” przypada na 6 października. W naszej siedzibie Shen Yun w Dragon Springs w stanie Nowy Jork jest to wyjątkowy dzień.

    

Dzień rozpoczyna się bez zwykłego ustrukturyzowanego harmonogramu. Niezależnie od tego, czy jesteś profesjonalnym tancerzem Shen Yun, muzykiem czy pracownikiem produkcji, czy jesteś studentem Fei Tian Academy of the Arts lub Fei Tian College, administratorem, projektantem kostiumów lub autorem stron internetowych, możesz spędzić poranek przechadzając się po terenach wzniesionej w stylu buddyjskiej świątyni lub podziwiając zmieniające się liście na przeciwległym wzgórzu. Możesz też kończyć prace nad zabawnym kostiumem na wieczorny występ...

Późnym popołudniem, cała społeczność Dragon Springs zbiera się na ogromnej uczcie. Właśnie wtedy Festiwal Środka Jesieni najbardziej przypomina azjatyckie Święto Dziękczynienia. To czas spotkań z rodziną i przyjaciółmi.

Dragon Springs jest dla wielu wykonawców Shen Yun czymś więcej jak drugi dom.

„Moi koledzy tancerze są jak moje siostry i najlepsi przyjaciele w jednym” – mówi tancerka Shen Yun, Shindy Cai. „W śmiechu, wsparciu i cichej życzliwości moich przyjaciół odkryłam drugą rodzinę”.

„Gdy jasny księżyc wschodzi nad morzem,
Na krańcach ziemi ludzie dzielą tę chwilę”.
– Zhang Jiuling, poeta z dynastia Tang, VII w.

Nie jest przesadą stwierdzenie, że dla wielu członków naszej społeczności zespół Shen Yun jest ich nową rodziną. Przeprowadziliśmy ankietę i okazało się, że aż 92 naszych artystów zostało bezpośrednio dotkniętych prześladowaniami w Chinach. Stracili ojców w wyniku tortur, ich matki zostały zabrane i uwięzione na lata lub uciekli z kraju jako dzieci. Żaden z nich nie może wrócić do Chin, by zobaczyć się z rodziną.

„Sam w obcym kraju, cudzoziemcem jestem,
Każdego świątecznego dnia, myśli o moich krewnych się podwajają.”
–Wang Wei, poeta z dynastii Tang

Gdybyś jednak zobaczył ich w naszej jadalni, nie byłbyś w stanie tego rozpoznać. Zobaczyłbyś ich przy okrągłym stole z ich najlepszymi przyjaciółmi, dzielących się niekończącymi się potrawami, ledwo słyszących siebie nawzajem pośród otaczającego ich radosnego zgiełku.

Wieczór jest punktem kulminacyjnym. Zaczyna się od występu po kolacji, przygotowanego w całości przez artystów Shen Yun i studentów Fei Tian.

Pierwszy występ najbardziej oczekiwany – pokaz chińskich technik tańca klasycznego. Wyobraź sobie listę wszystkich gwiazd dowolnego sportu, z których każda wykonuje swój popisowy numer - slam dunk, home run swing, goalie’s save – w szybkim tempie. Teraz przełóż to na taniec i właśnie to otrzymujesz. Możesz też po prostu obejrzeć wideo z zeszłorocznej edycji i zobaczyć to na własne oczy.

Potem jest czas wesołej zabawy. Tancerze próbują swoich sił w choreografii. Muzycy próbują swoich sił w tańcu. Menedżerowie sceny śpiewają, a piosenkarka przebiera się za astronautę. W naszym programie Festiwalu Księżyca można było zobaczyć tańce z dinozaurami, króliczkami i gadającymi ciastkami księżycowymi. Wszystko to jest kreatywne. Śmieszne. Oczyszczające.

Gdy zapada noc przedstawienie dobiega końca i wszyscy wchodzą do otwartego pawilonu. Znajduje się tam osiem stołów zastawionych dosłownie tysiącami księżycowych ciastek. Gdy zapada noc, przedstawienie dobiega końca i wszyscy wchodzą do otwartego pawilonu. Znajduje się tam osiem stołów zastawionych dosłownie tysiącami księżycowych ciastek. Migdałowe ciastka księżycowe. Ciastka księżycowe z czerwonej fasoli. Ciastka księżycowe z taro. Ciastka księżycowe z żółtkiem (ugotowane na twardo żółtko w lepkim ciasteczku – przysmak dla Chińczyków i polubiony lub nie dla innych).

Niektórzy chwytają ciastka i podążają w kierunku skupiska zapalonych lampionów – każdy z nich ma zawieszoną pod nim zagadkę i nagrodę za rozwiązanie. Inni rozmawiają z rodziną lub przyjaciółmi, od czasu do czasu spoglądając w niebo.

Księżyc jest najjaśniejszy tej nocy w roku, a gdy niebo jest czyste nad wzgórzami, patrzenie na niego wydaje się łączyć czas i przestrzeń.

„Dzisiejsi ludzie nie widzą księżyca minionych dni, ,
Ale dzisiejszy księżyc kiedyś świecił starożytnym”.
–Li Bai, „nieśmiertelny poeta” z dynastii Tang

Gdy tak patrzymy na księżyc w pełni, tęsknimy za bliskimi i cenimy naszą rodzinę i społeczność, która jest z nami tutaj i teraz. Księżyc ma w sobie coś, co sprawia, że myślimy o dniu dzisiejszym, przeszłości i przyszłości.

I o następnym księżycowym ciasteczku...