Shen Yun Performing Arts
  • Shen Yun
    Spektakl
    Dopiero poznajesz Shen Yun?
    9 cech Shen Yun
    Chiński taniec klasyczny
    Orkiestra symfoniczna
    Factsheet
    Zespół
    Nasza historia
    Życie w Shen Yun
    Napotykane wyzwania
  • Artyści
  • Wideo
  • Co nowego
    Co nowego
    Wiadomości
    Blog
    W mediach
  • Komunikaty prasowe
  • Często zadawane pytania
  • Opinie widzów
  • 5000 lat Newsletter Wyszukaj
    Polski
  • English
  • 中文正體
  • 中文简体
  • 日本語
  • 한국어
  • Česky
  • Deutsch
  • Español
  • Français
  • Indonesia
  • Italiano
  • Nederlands
  • Português
  • Latviski
  • Pусский
  • Română
  • Svenska
  • Việt
  • Melayu
  • עברית
  • Norsk
  • Bilety I Informacje
    Menu
    Shen Yun Logo
    Bilety
    Co nowego
    Menu
    • Shen Yun
      • Dopiero poznajesz Shen Yun? 9 cech Shen Yun Nasza historia Życie w Shen Yun Fakty o Shen Yun Napotykane wyzwania Chiński taniec klasyczny Orkiestra symfoniczna
    • Artyści
    • Wideo
    • Co nowego
      • Co nowego Wiadomości Blog W mediach
    • Komunikaty prasowe
    • Często zadawane pytania
    • Opinie widzów
    Shen Yun 9 Characteristics Link Image

    Co czyni nas wyjątkowymi?

    ODKRYJ 9 CECH
    • 5000 lat
    • ZAPISZ SIĘ
    • Wyszukaj
    Language
    • English
    • 中文正體
    • 中文简体
    • 日本語
    • 한국어
    • Česky
    • Deutsch
    • Español
    • Français
    • Indonesia
    • Italiano
    • Nederlands
    • Português
    • Latviski
    • Pусский
    • Română
    • Svenska
    • Việt
    • Melayu
    • עברית
    • Norsk
      5000 lat
      Back 5000 lat > Historia bezinteresownego piękna

    Historia bezinteresownego piękna

    A
    A

    Jedna z Czterech Piękności starożytnych Chin jest często przedstawiana na koniu, ubrana w podszyty futrem płaszcz podróżny narzuconym na ramiona. W ramionach trzyma cenną pipę, a w oczach widać niezachwianą determinację z jaką powstrzymywała napływające łzy.  

    Dokąd się wybiera? Dlaczego jest tak ubrana? I jaka pieśń płynie z jej serca?
     
    Wang Zhaojun wywodziła się z zachodniej dynastii Han, żyła w pierwszym wieku przed naszą erą. Od młodości jej wyjątkowa uroda, inteligencja i liczne talenty były znane w całym kraju. Niektóre etniczne legendy podają, że była boginią zesłaną przez niebiosa ze specjalną misją – pogodzenia skłóconych narodów i przyniesienia szczęścia ich mieszkańcom.

    Oddany klejnot 

    Zhaojun urodziła się w bardzo szanowanej rodzinie. Od najmłodszych lat była dobrze obeznana z klasyką literatury, hipnotyzowała słuchaczy grą na czterostrunowej pipie, a także była biegła w czterech sztukach chińskiej edukacji (chińskiej cytrze, grze strategicznej go, kaligrafii i malarstwie).

    Można się było spodziewać, że gdy cesarz Yuan wydał dekret wzywający kobiety z wyższych sfer z całego imperium do przybycia do wewnętrznego pałacu, Zhaojun była najlepszym wyborem do reprezentowania swojego okręgu. I choć była zasmucona, że musi opuścić swoich rodziców a oni ją, musiała podporządkować się edyktowi.

    Zgodnie ze zwyczajem, wybierając nową konkubinę, cesarz zapoznawał się z portretami dam ze swojego otoczenia. Niestety, portrety te były często malowane przez chciwych artystów, którzy nie mieli nic przeciwko upiększaniu wizerunków kandydatek, jeśli te przekazały im sowitą gratyfikację. Zhaojun nie chciała uciekać się do takich środków. Choć cechowała ją wysublimowa uroda i błyskotliwy talent, była pomijana w procesie selekcji. Zatem przez kilka lat wiodła życie pomniejszej damy dworu, zupełnie niezauważona przez cesarza.

    Kłopotliwi sąsiedzi

    Na smaganych wiatrem stepach za północnymi granicami Chin żył koczowniczy lud zwany Xiongnu. Stanowiła go grupa plemion, które zjednoczyły się tuż przed początkiem panowania dynastii Han. Xiongnu, jako konfederacja, byli potężni i onieśmielający. Czasami wymieniali konie i żywy inwentarz na chińską herbatę, napoje destylowane, ryż i jedwab. Innym razem wybierali grabieże i najazdy. Cesarze z dynastii Han próbowali różnych metod radzenia sobie z nimi, w tym wysyłania wojsk do walki lub wysłanników, którzy mieli negocjować warunki pokoju. Jednak relacje wciąż pozostawały napięte...

    W 33 r. p.n.e. Huhanye Chanyu wódz Xiongnu odwiedził stolicę Han, aby złożyć hołd cesarzowi i wzmocnić stosunkowo dobre relacje, jakie utrzymywali w tamtym czasie. W zamian za swoje lenno, otrzymał hojne nagrody od cesarza. Jednak tym, czego naprawdę pragnął, była ręka księżniczki z dynastii Han – chciał zostać zięciem cesarza.

    Trzykrotnie padał na kolana i apelował do władcy dynastii Han. Nie było jednak mowy, by cesarz oddał mu – koczownikowi – swoją córkę, księżniczkę – oczko w głowie. Jego wysokość był coraz bardziej zmartwiony, aż przypomniał sobie, że panujący przed nim cesarze, nadawali tytuł „księżniczki” córce cesarskiego klanu lub damie pałacowej na potrzeby zawarcia sojuszy małżeńskich. Postanowił więc zrobić to samo.

    Po omówieniu tego ze swoimi doradcami, cesarz Yuan zgodził się, że może nią zostać każda dama dworu, której nigdy wcześniej nie widział na oczy... Zgadnij, na którą z nich padło?

    Wybór 

    W owym czasie dynastia Han miałą całkiem ciekawą kulturę. Konfucjanizm był powszechnie obecny. Egzaminy na urzędników – do służby cywilnej – miały coraz większe znaczenie. Wynalezienie wczesnej formy papieru promowało umiejętność czytania i pisania oraz sztukę, a rymowana proza fu kwitła. Stolica Chang'an miała dziewięć targów kontrolowanych przez rząd. Zamożni ludzie mogli kupować luksusowe towary wykonane ze złota, srebra, brązu, jadeitu, laki i ceramikę od wykwalifikowanych rzemieślników. Cieszyli się zróżnicowaną dietą składającą się z ryżu, pszenicy, jęczmienia, prosa, soi i soczewicy; makaronu, chleba i ciast; wołowiny, jagnięciny, wieprzowiny, mięsa jelienia, drobiu (kurczaka, kaczki, bażanta) i ryb. Potrawy przyprawiali imbirem, cynamonem, miodem, sezamem, pieprzem syczuańskim i kminkiem, a także delektowali się liczi, daktylami jujube, granatami, śliwkami i nie tylko. To był czas postępu i dobrobytu.

    Dla porównania styl życia Xiongnu wydawał się posępny. Kto chciałby zostać zesłany na zimne i bezlitosne stepy, by wieść ponurą egzystencję w prowizorycznej jurcie i dzień w dzień zajmować się hodowlą żywego inwentarza? Nawet mianowanie księżniczką nie mogło umieścić tego miejsca na liście marzeń.

    Zhaojun pomyślała jednak o tym, że jej decyzja wpłynie nie tylko na jej własne szczęście. Myślała o swojej rodzinie, rodzicach i braciach, a także o opuszczeniu Wielkiego Imperium dynastii Han – o podróży poza granice „cywilizacji” w nieznane, by na zawsze żyć wśród obcych ludzi mających obce zwyczaje, mówiących obcymi językami. Ale myślała też o tym, co udany sojusz małżeński będzie oznaczać dla wspaniałej dynastii Han. I tym uspokajała swoje serce.

    W przeddzień wyjazdu delegacji Xiongnu cesarz postanowił przyjrzeć się damie dworu, która zgodziła się na ślub z wodzem. Panna, która go powitała, nie była zwyczajną niczym nie wyróżniającą się kobietą. Ta dama była nieziemsko piękna, co sprawiło, że serce cesarza zaczęło bić szybciej. A jej majestatyczna postawa zaparła mu dech w piersiach.

    Jak się nazywasz? Kiedy pojawiłaś się w pałacu?
    … Nie możesz zostać przedstawiona Xiongnu! To nie w porządku!

      Cesarz wyruszył na poszukiwanie swoich doradców. Jednak pierwszymi osobami, na które się natknął, były jego żona i córka. Wyczuwając zmianę zdania cesarza, obie rzuciły mu się do stóp w wielkim cierpieniu.

    Ojcze! To musi być ona!
     
    Wasza Wysokość! Nie wygnasz chyba własnej córki do barbarzyńców?
    Błagam!  
     

    Cesarz zawahał się. Poczuł się zirytowany faktem, że zaraz straci tak niesamowitą kobietę ze swojego otoczenia. Po spotkaniu z Zhaojun chciał uczynić ją swoją najnowszą konkubiną – być może swoją ulubioną faworytą. Nie mógł jednak wycofać obietnicy złożonej wodzowi Xiongnu. A oddanie własnej córki nie wchodziło w grę. Cesarz z ciężkim westchnieniem porzucił wszelkie myśli o zatrzymaniu Zhaojun w pałacu.
     
    A jeśli chodzi o tych przekupnych dworzan, którzy przez te wszystkie lata ukrywali Zhaojun, zostali wkrótce odpowiednio potraktowani.

    Królowa stepów  

    Wódz Xiongnu był zachwycony faktem, że cesarz podarował mu najbardziej niebiańską kobietę, jaką kiedykolwiek widział. Wczesnym rankiem koczownicy uroczyście wyruszyli w drogę ze swoją nową królową.

    W tym momencie przed oczami maluje się znana scena – Zhaojun przywdziewa długi płaszcz podróżny i udaje się w kierunku północnej granicy. Chociaż była zdecydowana służyć swojemu krajowi, wciąż nie było jej łatwo. Gdy koń, na którym jedzie wydaje z siebie żałosne rżenie, w jej gardło ściska trudny do przełknięcia żal, a do oczu napływają łzy.

    Gdy Chiny dynastii Han zniknęły za horyzontem, Zhaojun rozpakowała swoją pipę i spod jej palców popłynęła przepełniona emocjami melodia. Mówi się, że stado gęsi przelatujących nad głową było tak urzeczone pięknem jej brzmienia i słowami pieśni, że zapomniały machać skrzydłami i spadły prosto z nieba. Historia ta dała początek „Spadającym Gęsiom” – dziwacznie brzmiącej aluzji do eleganckiej Zhaojun.

    Po przybyciu na stepy, Zhaojun szybko dostosowała się do stylu życia nomadów i stała się uwielbianą przez nich przywódczynią. Nigdy jednak nie zapomniała o swojej ojczyźnie i zawsze namawiała przywódców Xiongnu do utrzymywania pokojowych stosunków. Nauczyła Xiongnu praw, zwyczajów i kultury dynastii Han oraz pozostała z nimi do końca życia, nawet po śmierci męża. W rezultacie przez sześć dekad nie było żadnych wojen między dwoma królestwami, co było niezwykłym osiągnięciem.

    Cztery Piękności starożytnych Chin były nie tylko wyjątkowo pięknymi kobietami, ale także niezwykłymi postaciami, które miały duży wpływ na historię Chin. Zhaojun została zapamiętana za swoje bezinteresowne poświęcenie. Niektórzy uważają, że jej wkład był równy wkładowi największych generałów dynastii Han.
     
    W ciągu dwóch tysiącleci jej historia była wielokrotnie opowiadana, w tym przez legendarnego poetę Li Baia, który napisał: 

    Księżyc nad pałacem Han i ziemią Qin
    Rzuca powódź srebrzystego światła, żegnając promienną damę.
    Wyrusza na drogę Klejnotowej Bramy, drogę, z której już nie powróci.
    Księżyc nad pałacem Han wschodzi ze wschodnich mórz,
    Ale promienna dama poślubiona na zachodzie już nigdy nie powróci.

    Spektakl Shen Yun w 2021–2022 „Historia damy Wang Zhaojun” wprowadził taneczną interpretację tej opowieści na światową scenę.

    • Shen Yun 2021-2022
    • Han Dynasty
    • Wang Zhaojun
    • Four Beauties
    • Pipa
    Treści powiązane
    • Diaochan 貂蟬 彩色 Thumb
      Jak strategiczna „pułapka piękna” zakończyła brutalną dyktaturę
    • Liangyu Header Thumb
      Wywiad wideo: Historia wirtuozki grającej na pipie
    • Angelia Header Spotlight New EN
      Artysta w centrum uwagi: Angelia Wang
    • SYL MUSIC A 400x246 V3
      Zabawa z chińskimi znakami: X
    • SYWEB 275 FPF #9  WangZhaojun HelenTroy  V2  Web Head Thumb 400x246
      Podobne do siebie słynne postacie historyczne – 8/10: Wang Zhaojun i Helena Trojańska 
    Komentarze
    verification

    Poprzedni

    Smoczy Królowie z mitów historycznych

    Dalej

    Jadąc samotnie na ratunek: Historia Zhao Yun

    Tagi

    • Shen Yun 2021-2022
    • Han Dynasty
    • Wang Zhaojun
    • Four Beauties
    • Pipa
    Treści powiązane
    • Jak strategiczna „pułapka piękna” zakończyła brutalną dyktaturę
      Diaochan 貂蟬 彩色 Thumb
    • Wywiad wideo: Historia wirtuozki grającej na pipie
      Liangyu Header Thumb
    • Artysta w centrum uwagi: Angelia Wang
      Angelia Header Spotlight New EN
    • Zabawa z chińskimi znakami: X
      SYL MUSIC A 400x246 V3
    • Podobne do siebie słynne postacie historyczne – 8/10: Wang Zhaojun i Helena Trojańska 
      SYWEB 275 FPF #9  WangZhaojun HelenTroy  V2  Web Head Thumb 400x246
    Shen Yun logo golden
    Shen Yun logo golden

    Shen Yun Performing Arts to wiodący chiński zespół taneczno-muzyczny, założony w Nowym Jorku. Wykonuje chiński taniec klasyczny, taniec etniczny i ludowy oraz taniec fabularny przy akompaniamencie orkiestry, występują w nim również wykonawcy solowi. Przez 5000 lat w Chinach kwitła boska kultura. Za pomocą zapierającej dech w piersiach muzyki i tańca Shen Yun ożywia na scenie tę wspaniałą kulturę. Nazwę Shen Yun, 神韻, można przetłumaczyć jako: „Piękno tańczących boskich istot”.

    O zespole
  • Dopiero poznajesz Shen Yun?
  • Orkiestra Symfoniczna Shen Yun
  • Życie w Shen Yun
  • Fakty o Shen Yun
  • Napotykane wyzwania
  • Shen Yun & Spirituality
  • Poznaj artystów
  • Często zadawane pytania
  • Wideo
  • Najnowsze
  • Shen Yun
  • Artyści
  • Recenzje
  • W mediach
  • Co nowego
  • Wypowiedzi
  • Wiadomości
  • blogi
  • Recenzje
  • W mediach
  • 5000 lat
  • Chiński taniec
  • Muzyka
  • Muzyka wokalna
  • Kostiumy Shen Yun
  • Animowane tło
  • Rekwizyty Shen Yun
  • Historie i legendy
  • Shen Yun i tradycyjna chińska kultura
  • Wejdź z nami w interakcję:
    Śledź nas na Gan Jing World
    Podpisz naszą księgę gości
    Dowiedz się więcej o Shen Yun
    na naszej platformie streamingowej
    Arts Proficiency Assessment Center
    Pamiątki i kolekcje premium
    zainspirowane Shen Yun
    Shen Yun Dancer
    Shen Yun Performing Arts Official Website Prawa autorskie ©2025 Shen Yun Performing Arts. Wszelkie prawa zastrzeżone.
    Kontakt Warunki Polityka prywatności Mapa strony
    Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką prywatności Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.

    Na stronie ShenYun.com, używamy ciasteczek. Wchodząc na naszą stronę, akceptujesz naszą Cookie Policy.