Taniec Miao lub Hmong

Miao (Hmong) są piątą pod względem wielkości i jedną z najstarszych grup etnicznych w Chinach. Przed nastaniem dynastii Qin Miao zasiedlali okolice środkowego odcinka rzeki Jangcy. Obecnie żyją w środkowych i południowo-wschodnich Chinach. Przez wieki Miao zdążyli podzielić się na ponad 100 grup, każda posiada własne zwyczaje, tradycyjne stroje oraz unikatowy styl tańca. Miao mają na przykład ponad dziesięć stylów tańca tylko z bębnami, wliczając w to jeden, który jest wykonywany w wodzie.

Haftowane kostiumy i srebrna biżuteria tworzona z dużą precyzją są cechami charakterystycznymi tańców etnicznych Hmong. W kulturze Miao srebrne ornamenty nie oznaczały tylko wysokiego statusu społecznego – symbolizującego pomyślność i szczęście. Wierzono również, że posiadają moc odpędzenia zła.

Miao uważają duże, ciężkie i liczne ozdoby za oznakę ekonomicznego statusu klanu i należnego mu szacunku. Dlatego tańce Miao wykorzystują ruchy, które w pełni eksponują obfitość biżuterii poprzez jak największe natężenie wydawanych przez nią brzęczących dźwięków.

Duże ilości ciężkiego srebra potrafią przytłoczyć osobę, która je nosi, więc styl tańca Miao odpowiednio się do tego dostosował. Luźno poruszające się ręce i biodra są najczęstszym motywem, tak samo jak unoszenie uda, by poruszyć dolną częścią nogi. Inne częste ruchy łączą w sobie obroty, klaskanie w dłonie, krzyżowanie rąk i stóp, kołysanie głową i biodrami oraz niewielkie podskoki z wykopem.

Typowe kombinacje choreograficzne powtarzają i naprzemiennie używają podstawowych elementow tańca. Szerokie i szybkie ruchy sprawiają, że plisowane sukienki tancerek rozwiewają się, tworząc różne kształty. Każdy taniec jest przepojony entuzjastyczną energią charakterystyczną dla tańca Miao.