Taoistyczi wojownicy z gór Wudang

Na wtulonej pomiędzy szczytami i przepaściami górze Wudang znajduje się skupisko starożytnych świątyń. Do jednej z nich wchodzimy przez bramę stojącą u szczytu wietrznych schodów wykonanych z dużych szarych kamieni. Tam, na dużym dziedzińcu spotykamy grupę młodych mężczyzn, poszukujących Tao, uprawiających sztuki walki. Wymachują wachlarzami przyozdobionymi symbolem yin-yang, ostrożnie stąpając tworzą kręgi, a ich ruchy są tak gładkie, jak płynąca woda.

Cicha sceneria zostaje nagle przerywa, gdy rozpoczyna się walka, podczas której prezentowane są wyskoki i przewroty zaprzeczające prawu grawitacji. Na koniec swojej sesji treningowej Taoiści powracają na swoje miejsca, uzupełniają poziom siły i zręczności, witalności i bezruchu.

           

Góry Wudang Shan (武當山) są uosobieniem filozofii taoistycznej harmonizowania przeciwstawnych sił. Wznoszące się ponad tętniącymi życiem bazarami, z dala od świata doczesnego, skryte w mglistych chmurach, są jednocześnie majestatyczne i spokojne. 

W najwyższym punkcie, o wdzięcznej nazwie "Szczyt Niebiańskiego Filaru" (天柱峰), ma wysokość 1613 metrów i jest otoczony panoramą 72 falistych szczytów, 36 klifów i 24 strumieni. Dodając do tego strzeliste sosny i niezliczone odcienie bujnej zieleni rozciągające się aż po horyzont, otrzymujemy żywy obraz w często stosowanym stylu chińskiego malarstwa pejzażowego.

Stoki są ozdobione starożytnym kompleksem taoistycznych świątyń i klasztorów przyczepionych do stromych zboczy niesamowicie wysokich urwisk. Te cuda architektoniczne zostały wzniesione w okresie trwania pięciu dynastii Tang, Song, Yuan, Ming i Qing - obejmują ponad tysiąc lat historii Chin.

Wiele z tego, co pozostało tam do dziś jest częścią ogromnego projektu budowlanego podjętego przez cesarza Yongle z dynastii Ming na początku XV wieku. Dzisiaj, góra Wudang jest znana jako kolebka taoizmu.

Wudang i Wushu

Wudang posiada zaszczytny tytuł "Pierwszej Boskiej Góry pod Niebem" (天下第一 仙山).Przez wieki, ta święta góra była miejscem docelowym taoistycznych kultywujących, co czyni ją głównym punktem dla osób szukających Tao lub Drogi.

Oprócz tego, że jest miejscem rozwoju duchowego, Wudang jest także domem taoistycznych sztuk walki - Wudang Quan, które kładą nacisk na umysł i ducha, jako źródło siły.

Najsłynniejszym kultywującym z góry Wudang był taoistycznych pustelnik Zhang Sanfeng. Historia dynastii Ming opisuje go, jako wysokiego na siedem stóp, z posturą sosny i wąsami w kształcie włóczni. Mawiają, że jako człowiek żył ponad 200 lat i osiągnął nieśmiertelność, jako bóstwo. Był założycielem sztuki walki stylu Taichi chuan lub tai chi, która jest popularna do dnia dzisiejszego (choć w dużym stopniu zmodyfikowana).

Tegoroczna taniec z wachlarzami "Wojownicy z góry Wudang" jest przykładem delikatności i siły wojowników z Wudang, ponadto ożywia na scenie symbol tai chi. 

Wudang w tańcu

Nie bądźcie zdezorientowani, to co prezentujemy jest klasycznym tańcem chińskim, nie sztuką walki. Dwie tradycyjne formy sztuki mają wspólną historię, wskazuje na to fakt, że chińskie znaki dla tańca i sztuki walki są identycznie wymawiane - wǔ. Wczesne formy klasycznego chińskiego tańca, zwłaszcza różne techniki obrotów były częściowo przekazywane poprzez sztuki walki.

Jak opisał to znajomy tancerz Ming Liu (bez związku) na swoim blogu, można myśleć o nich jak o bliźniętach urodzonych 5000 lat temu, którzy mają bardzo odmienne osobowości.

Jeśli jesteście zainteresowany historią chińskiego tańca klasycznego oraz o jego związkiem ze sztukami walki, koniecznie przeczytajcie artykuł pana Li Hongzhi.

Czy widzieliście tegoroczny taniec, "Wojownicy z góry Wudang" Zobaczcie, czy potraficie dostrzec w naszych ruchach i ukłądach nawiązania do Yin-Yang. I proszę, napiszcie do mnie w komentarzach poniżej, co o tym myślicie!